بهرامی آبرو سیمو نهلشتیه
دنا قربانی خودنمایی/روایتی از رقابتهای سیاسی در بستر نابودی طبیعت
دنا این یادگار باشکوه زاگرس روزگاری مأمن یوزپلنگان تیزپا و جلوهگاه طبیعت دستنخورده بود.
اما امروز این عرصه به صحنه نمایش تکراری و دردناکی بدل گشته است، نمایشی که در آن بازیگران اصلی نه دلسوزان دلنگران طبیعت بلکه سیاست بازانی هستند که گویی نابودی تدریجی این اکوسیستم بینظیر را بهایی ناچیز برای ارضای مطامع شخصی و اثبات خود میانگارند.
همایش مردمی کوه گل سیسخت که میتوانست فریادی رسا در اعتراض به تخریب افسارگسیخته محیط زیست باشد متأسفانه به جولانگاه سیاست بازیهای تنگنظرانه بدل شد.
محمد بهرامی نماینده کنونی بویراحمد، دنا و مارگون با حرکتی نسنجیده که تنها میتوان آن را به سرقت فرهنگی تشبیه کرد یک شبه خود را بهعنوان میزبان همایشی معرفی نمود که غلامرضا تاجگردون ماهها برای برپایی آن زحمت کشیده بود.
این مصادره رسانهای با ابزارهای زیرکانه و البته غیرمنصفانهای صورت گرفت: تغییر لوگوی اصلی همایش و جایگزینی آن با نمادهای شخصی، انتشار گسترده تصاویر روتوششده و ساختگی با عنوان میزبانی نماینده مردمی از مهمانان و اینگونه است که دنا در سایه این خودنماییها بار دیگر قربانی میشود
اما فاجعه اصلی در حاشیه این رقابت نابرابر و ناجوانمردانه رخ میدهد. تاجگردون که خود را مدافع سرسخت محیط زیست میخواند و ریاست کمیسیون برنامه و بودجه مجلس را یدک میکشد تاکنون هیچ اقدام درخور توجهی برای قطع بودجه سد مخرب ماندگان، توقف طرحهای عمرانی آسیبزا و پیگیری حقوق تضییعشده ناشی از سد ماندگان انجام نداده است.
این سکوت معنادار و مرموز پرسشهای جدی و کوبندهای را درباره ارتباط واقعی این چهرههای سیاسی با دغدغههای زیست محیطی برمیانگیزد.
آیا اینان جز به فکر منافع زودگذر خود به فکر دنا و آینده آن نیز هستند؟
چرا بهرامی به جای غصب همایشها و دستاورد سازیهای غیر واقعی وقت خود را صرف احیای دنا نمیکند؟
چرا تاجگردون از اهرمهای قانونی و جایگاه خود برای نجات دنا بهره نمیگیرد؟ آیا مردم بویراحمد باید شاهد آن باشند که دردها و رنجهایشان به ابزاری برای رقابتهای حقیر سیاسی تبدیل شود؟ پاسخ این پرسشها، همچون بغضی سنگین در گلوی هر دلسوزی گیر کرده است.
دنا امروز بیش از همایشهای پر زرق و برق و نمایشهای عوام فریبانه به اقدامات عملی و جدی نیازمند است و تا زمانی که سیاستمداران محلی به جای پرداختن به ریشه مشکلات و درمان دردهای کهنه به دنبال کسب اعتبار از طریق رویدادهای نمایشی و سطحی هستند آینده این منطقه در هالهای از ابهام و خطر فرو خواهد رفت.
زمانی که آخرین درخت دنا به تیغ تبر بیرحم بسپارند، زمانی که آخرین چشمهاش به خشکی و خاموشی بگراید، آنگاه خواهیم فهمید که نه میزبانی همایشها، نه عکسهای یادگاری بر فراز قلهها هیچ ارزشی نداشته است، اما افسوس که شاید آن روز برای جبران این غفلت بسیار دیر باشد.
انتهای پیام/
برچسب ها :پیاده روی ، خرمشهر ، دنا ، غلامرضا تاجگردون ، محمد بهرامی سیف آباد ، همایش کوه گل
- نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
- نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
- نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 5 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : 1