جواهری در شکل و شمایلِ ملّت

مهر دنا/ علی مندنی پورنوشت: اگر قانونگذاران مان، قانونگذاری و نظارت تّام و تمام بر حُسن اجرای قانون!
کارگزاران و مدیران مان “مدیریّتِ” به معنای واقعی!

کارمندان مان وظیفه شناسی و شهروندان بفراخورِ توان ،استعداد ،لیاقت و تخّصص در جایگاهی که باید قرارمی گرفته، قرار گیرند و سر جمع ، همگان به حقوق حقّه خویش آگاه واصلِ اصیلِ قانون مداری، در زندگی روزانه مان نه در شعار، که در میدانِ عمل، جریان پیدا میکرد !

در آن صورت عدالت ،این گم شده ی همیشه ی تاریخ، به ما روی خوش نشان می داد و نظم و امنیّت در فرهنگِ پنداری، رفتاری و کرداری مان نهادینه شده ودر چنین فضایی

اتحّاد ،همبستگی، همدلی و هم‌آوایی بیشتری بر روابط مان حاکم و اعتماد، این سرمایه بزرگ اجتماعی نقشِ سازنده اش را باز می یافت !!

دسترسی به این ها و بیشتر از این ها ،همه و همه درگروِ آن است که:

برای این جواهر قیمتی و نایاب ،که تا بوده و نبوده از آن به “ملّت” یاد کرده و می کنیم، نقشی تکّه تکّه و جدای ازهم و آمیخته به تبعیض و نابرابری ترسیم نکرده ،بلکه جایگاهی سُتُرگ ودر خورِ شان و منزلت، به وسعتِ ایران و جغرافیای زندگی ایرانیان در پهنه گیتی قائل شویم !

رواست، با تمّدنی چند هزار ساله در قدّ و قوّاره ملّتی با پیشینه ای درخشان چونان ایران ،رو راست و شفاف تا کرده ، حقوقِ حقّه و آزادی های قانونی اش را محترم شمرده ، آنگونه که شایسته و بایسته است، تکریم اش کرده و با گذشته پر افتخارش گزینشی بر خورد نکنیم !

چه ،در چنین حال وهوایی از وحدت و همدلی است که :
هیچ تهدیدی، از جانبِ هرقدرتی و باهر شدّتی بر پیکره ی محکم ودر هم تنیده این موزائیکِ خوش رنگ و یکدست و گربه نجیب و دوست داشتنی ، هم او که بر روی نقشه جهان ایران اش می نامیم ،آنگونه که در کشاکشِ رویدادهای تاریخی نشان داده است، کارگر نبوده و به مثابه مشت بر سندان کوبیدن است!

به همّت و حمایت همه جانبه این ملّت ،در همه بزنگاههای سخت و دشوار، به ویژه این روزها در جای جایِ کشور ،از شمال و جنوب تا شرق و غرب و مرکزخوب بنگریم ، که چگونه به روالِ دیرینه ،واژه های زیبا وپُربارِ :
تعاون ،یاری ،همکاری ، نوع دوستی را جان بخشیده و در یک کلام
“انسانیّت” را به شکیل ترین شکلِ ممکن به تصویر کشانده و می کشاند؟!

این “ملِت” بحقّ، شایسته قدر دانی ولایقِ خدمت است.
بر وی منّت نگذاشته ، قدر و قیمت واقعی اش را دانسته ، نگاهِ فصلی ، گذرا و قطره چکانی به آن نداشته،
حقوقِ حقّه اش را پاس داشته و ارج گذاریم.

انتهای پیام/