از وعده‌های بزرگ تا سقوط شهرراز / چرا بویراحمد در حسرت موفقیت ماند؟

پروژه انتقال تیم فوتبال شهرراز شیراز به یاسوج که با هدف احیای ورزش منطقه و تقویت هویت ورزشی بویراحمد مطرح شد به یکی از بارزترین مصادیق ناکامی مدیریتی در سال‌های اخیر تبدیل شده است.

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی مهردنا،این طرح با وجود تبلیغات گسترده و وعده‌های بلند پروازانه نه‌ تنها به اهداف خود نرسید بلکه با سقوط تیم به لیگ دسته دوم موجی از ناامیدی را در میان هواداران و جامعه ورزشی کهگیلویه و بویراحمد به دنبال داشت.

فقدان برنامه‌ریزی دقیق، نبود منابع مالی پایدار و عدم تعامل با جامعه ورزشی از همان ابتدا نشانه‌های تصمیم‌گیری شتاب‌زده و غیرکارشناسی را آشکار کرد.

انتقال تیم بدون مطالعات امکان‌سنجی و زیرساخت‌های لازم پروژه را از آغاز با ریسک‌های جدی مواجه کرد. منابع مالی مشخصی برای پشتیبانی از تیم تعریف نشد و گزارش شفافی از هزینه‌ها و تعهدات مالی ارائه نگردید که این ابهامات پرسش‌هایی جدی درباره مدیریت پروژه و نقش نهادهای مسئول، به‌ویژه نماینده بویراحمد ایجاد کرده است.

به نظر می‌رسد این طرح بیش از آنکه مبتنی بر برنامه‌ریزی مدون باشد با انگیزه‌های سیاسی و تبلیغاتی پیش رفته و اعتماد عمومی به مدیریت ورزشی استان را خدشه‌دار کرده است.

محمد بهرامی‌ نماینده مردم بویراحمد، دنا و مارگون به‌عنوان یکی از حامیان اصلی این پروژه در کانون انتقادات قرار دارد. انتظار می‌رفت او با رایزنی مؤثر، جذب سرمایه‌گذار یا مذاکره با وزارت ورزش و جوانان از پایداری پروژه حمایت کند. اما پس از قطع حمایت استان فارس از تیم شهرراز که یکی از عوامل اصلی ناکامی بود هیچ اقدام ملموسی از سوی وی مشاهده نشد.

انفعال بهرامی در برابر بحران و سکوت در قبال انتقادات هواداران به تشدید حس بی‌اعتمادی دامن زده و سؤالاتی درباره مسئولیت‌پذیری و کارآمدی او مطرح کرده است.

بهرامی با تصمیمی شتاب‌زده و بدون پشتوانه علمی و برنامه‌ریزی مدون پروژه انتقال تیم شهرراز را به مسیری پرمخاطره سوق داد.

بدون انجام مطالعات امکان‌سنجی دقیق، تأمین منابع مالی پایدار یا جلب مشارکت جامعه ورزشی این طرح با وعده‌های بزرگ اما بی‌اساس آغاز شد که نتیجه این تصمیم‌گیری غیرکارشناسی سقوط تأسف‌بار تیم به لیگ دسته دوم و خدشه‌دار شدن اعتماد عمومی بود.

بهرامی نه‌تنها اقدام مؤثری برای جبران یا شفاف‌سازی انجام نداد بلکه با سکوتی تأمل‌برانگیز از پاسخگویی به مطالبات مردم و هواداران شانه خالی کرد.

رسانه‌های محلی نیز در این ماجرا عملکرد ضعیفی داشتند. رسانه‌های حامی بهرامی که در ابتدا با تبلیغات گسترده از پروژه استقبال کردند پس از ناکامی تیم به سکوتی معنادار فرو رفتند.

فقدان مطالبه‌گری و گزارش‌های تحلیلی درباره دلایل شکست به گسترش ناامیدی و بی‌اطلاعی در میان هواداران منجر شد. انتظار می‌رفت رسانه‌ها با پیگیری شفافیت و پاسخگویی نقش نظارتی خود را ایفا کنند اما این انفعال خلأ اطلاع‌رسانی را عمیق‌تر کرد.

این ناکامی پرسش‌های بی‌پاسخی را در ذهن جامعه ورزشی و شهروندان بویراحمد ایجاد کرده است:

چرا پروژه‌ای با این ابعاد بدون برنامه‌ریزی دقیق آغاز شد؟ موانع اصلی انتقال و پایداری تیم چه بودند و چرا رفع نشدند؟ گزارش عملکرد و هزینه‌های مالی این طرح کجاست؟ و مهم‌تر از همه چرا نماینده بویراحمد در برابر این شکست پاسخگو نبوده است؟ تاکنون هیچ مقام مسئولی پاسخ روشنی به این پرسش‌ها نداده و این سکوت اعتماد عمومی به نهادهای مسئول را بیش از پیش تضعیف کرده است.

سقوط تیم شهرراز تنها یک ناکامی ورزشی نبود بلکه نشانه‌ای از ضعف‌های عمیق در مدیریت کلان ورزش استان است.

ورزش به‌عنوان سرمایه‌ای اجتماعی نیازمند برنامه‌ریزی مسئولانه و شفافیت است نه ابزاری برای تبلیغات مقطعی یا کسب وجهه سیاسی.

برای جلوگیری از تکرار چنین شکست‌هایی نهادهای مسئول به‌ویژه نماینده بویراحمد باید با ارائه گزارش شفاف مسئولیت این ناکامی را بپذیرند.

تقویت زیرساخت‌های ورزشی بومی، حمایت از تیم‌های محلی و جلب مشارکت جامعه ورزشی در تصمیم‌گیری‌ها می‌تواند راه را برای توسعه پایدار ورزش در کهگیلویه و بویراحمد هموار کند.

جامعه ورزشی بویراحمد منتظر پاسخگویی، عذرخواهی و اقدامات اصلاحی است و زمان آن رسیده که مسئولان به جای سکوت با عمل به مطالبات مردم پاسخ دهند.

انتهای پیام/