دوگانگی مدیریتی در آموزش و پرورش/ منتقدان دیروز، مجریان امروز

استان کهگیلویه و بویراحمد شاهد تحولاتی در سازمان آموزش و پرورش است که توجه بسیاری از کارشناسان و کارکنان این حوزه را به خود جلب کرده است.

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی مهردنا، با تغییر مدیر کل آموزش و پرورش استان شاهد رویکردی هستیم که به نظر می‌رسد بیشتر بر اساس شبکه‌های قومی و طایفه‌ای عمل می‌کند، این موضوع نه تنها باعث شده تا بحث‌های زیادی درباره شفافیت و عدالت در انتصابات ایجاد شود بلکه به نوعی خطوط مشابه دوران‌های گذشته را تکرار می‌کند.

جالب اینجاست که برخی از افرادی که امروزه در قالب این شبکه‌های طایفه‌ای به موقعیت‌های کلیدی دست یافته‌اند، در گذشته از همین نوع انتصابات به شدت انتقاد می‌کردند، در زمان مدیر کل قبلی این افراد از انتصابات سیاسی و طایفه‌ای به عنوان عاملی برای ضعف و ناکارآمدی نظام آموزشی یاد می‌کردند اما اکنون که خود در موقعیت قدرت قرار گرفته‌اند بدون تردید به تکرار همان روش‌ها پرداخته‌اند.

این دوگانگی نه تنها نشان‌دهنده فقدان برنامه‌ریزی دقیق است بلکه به نوعی بیانگر این واقعیت است که اصلاحات واقعی در این سازمان‌ها هنوز فاصله زیادی با واقعیت دارد.

چنین رویکردی در یک سازمان حساس مانند آموزش و پرورش می‌تواند پیامدهای عمیقی داشته باشد انتصاباتی که بر اساس وابستگی‌های طایفه‌ای و سیاسی انجام می‌شود نه تنها باعث کاهش انگیزه در بین کارکنان می‌شود‌بلکه به نابرابری‌های اجتماعی و فرهنگی نیز دامن می‌زند. در یک استانی مانند کهگیلویه و بویراحمد که همواره با چالش‌های توسعه‌ای و آموزشی مواجه بوده‌ این نوع مدیریت می‌تواند به شدت مخرب باشد.

کاهش کیفیت آموزشی، افزایش نارضایتی کارکنان و دانش‌آموزان و حتی تضعیف اعتماد عمومی به سیستم آموزشی از جمله این پیامدها هستند.

برای غلبه بر این چالش‌ها نیاز به اقدامات جدی و مستمری وجود دارد، اولین قدم ایجاد شفافیت در فرآیند انتصابات است معیارهای دقیق برای ارزیابی صلاحیت‌ها و تخصص‌ها باید تدوین شود و از این معیارها به‌عنوان ابزاری برای انتخاب افراد استفاده شود. همچنین نظارت مستقل بر عملکرد مدیران و مسئولان این سازمان می‌تواند به کاهش تخلفات و انتصابات ناعادلانه کمک کند. این اقدامات نه تنها به بهبود عملکرد آموزش و پرورش منجر می‌شود، بلکه می‌تواند الگویی برای سایر سازمان‌ها باشد.

آنچه در استان کهگیلویه و بویراحمد در حال وقوع است تصویری واضح از تکرار خطاهای گذشته و دوگانگی‌های مدیریتی است، این اتفاق نه تنها به نفع آموزش و پرورش نیست بلکه می‌تواند به عنوان یکی از موانع اصلی توسعه اجتماعی و فرهنگی این استان شناخته شود. اگر مدیران به جای تکرار الگوهای قدیمی به دنبال اصلاحات واقعی باشند می‌توان امیدوار بود که آموزش و پرورش این استان به سمتی حرکت کند که بتواند نیازهای دانش‌آموزان و کارکنان خود را به‌طور مؤثرتری برآورده کند.