یکی از زیباترین و عارفانه ترین فرازهای دعای کمیل آن جاست که می فرماید:(فهبنی یا الهی و سیدی و مولای و ربی صبرت علی عذابک فکیف اصبر علی فراقک) و این نهایت وارستگی عرفانی است.

مدتی است به واسطه اتفاقات نامبارک و تاسف بار در جامعه ، در رسانه ها، غالبافضای مجازی ، نگاه ابزار گونه به زن ، نقل محافل شده و خواسته یا ناخواسته تشویش و یاس شدیدی را در جامعه زنان به وجود آورده است.

ای کاش درد گرسنگی و نداشتن را با همدلی ،همکاری و مهمتر از آن تامین شغل، امنیت و رفع بیکاری درک و لمس کنید و فقط با عرض اندام و خطابه تصویری از مدینه فاضله را برای جوانان ترسیم نکنید.