استعفای ناگهانی تنی چند از مسئولان و مدیران بالادستی “چنانچه افتد و دانی”، از وزارت بگیر تا استانداری و…، به بهانه‌ی داوطلبی شرکت در انتخابات پیش روی مجلس، دگر بار نشان از این واقعیّت تلخ داشته و دارد، که این بزرگواران بر خلافِ شعارهایِ دهن پُرکن و صدالبتّه دلفریبِ خدمتِ به مردم!

اتحّاد ،همبستگی، همدلی و هم‌آوایی بیشتری بر روابط مان حاکم و اعتماد، این سرمایه بزرگ اجتماعی نقشِ سازنده اش را باز می یافت !!