شاهنامه این خدمت را به ایرانیان کرده است، که پهلوانان قدیم ایرانی را احیاء کرده و ادبیّات ماقبل اسلامی ایران را از نو متداول ساخته است.

آنگاه،که نه بر مبنای مصالح و منافعِ عمومی، بَل با حساب و کتاب و در راستای تامینِ منافعِ فردی، گروهی  ،خطّی و باندی، رای دهی، ادّعای حمایت و صیانت از حقوقِ عمومی از تو پذیرفته نیست!

بیاد حسین پناهی دژِکوه، آشنای غریبه ، هم او ،که به رسمِ وارونه زمانه ما ،برای مردمان زادگاهش نامی نچندان آشنا و برای دیگران، نام و نشانی در قدّ و قوّاره ی هنرمندی بزرگ و صاحب سبک، شاعری توانا ،انسانی وارسته و نویسنده ای بنام باآثاری ماندگار از خود به یادگار نهاد.

استعفای ناگهانی تنی چند از مسئولان و مدیران بالادستی “چنانچه افتد و دانی”، از وزارت بگیر تا استانداری و…، به بهانه‌ی داوطلبی شرکت در انتخابات پیش روی مجلس، دگر بار نشان از این واقعیّت تلخ داشته و دارد، که این بزرگواران بر خلافِ شعارهایِ دهن پُرکن و صدالبتّه دلفریبِ خدمتِ به مردم!

اتحّاد ،همبستگی، همدلی و هم‌آوایی بیشتری بر روابط مان حاکم و اعتماد، این سرمایه بزرگ اجتماعی نقشِ سازنده اش را باز می یافت !!