خودزنی عامل عقب ماندگی کهگیلویه و بویراحمد؛ کاش ۱۰ غریب‌پور داشتیم

مهر دنا/ محمد پیروز: نیروی انسانی یکی از مولفه‌های اثرگذار در توسعه بوده و در غیر این صورت حتی با داشتن کم نظیرترین ظرفیت‌ها در بخش‌های مختلف از جمله نفت و گاز، گردشگری، آب، جنگل و …قطار توسعه اول راه متوقف شده و امکان حرکت برایش میسور نیست.

استان کهگیلویه و بویراحمد با داشتن ۲۵ درصد نفت و گاز کشور، ۱۰ درصد آب‌های سطحی، ۲۰ درصد جنگل‌های حوزه زاگرس، طبیعت مثال زدنی و بکر و …هنوز واژه نازیبا و زجرآور محرومیت را با خود یدک می‌کشد .

روزی نیست که از شبکه‌های مجازی و رسانه‌های رسمی خبر خودکشی فلان دختر جوان یا پسر محصل راهنمایی و دبیرستانی در نقاط مختلف استان را بازنشر نشود.

افزایش روزافزون بیکاری و آسیب‌های اجتماعی شامل اعتیاد، طلاق، حاشیه نشینی، خودکشی و …به یک مشکل اجتماعی تبدیل شده که در صورت عدم چاره اندیشی باید منتظر بحران بود.

در استانی همچون کهگیلویه و بویراحمد با داشتن ظرفیت‌های کم نظیر خدادادی وجود بیش از ۴۰ هزار خانوار تحت حمایت کمیته امداد امام خمینی(ره)، ۱۸ هزار نفر تحت پوشش بهزیستی و وجود ۶ هزار پشت نوبتی در این سازمان نگران کننده است.

به طور حتم مسئولان و مدیران دستگاه‌های اجرایی از گذشته تاکنون باید پاسخگوی وضع موجود باشند که پگونه باید با وجود داشتن پتانسیل‌های موجود هنوز باید فقر و نداری در این دیار بیداد کند زیرا عدم برنامه ریزی‌های کارشناسی شده و اصولی دلیل وضع موجود بوده است.

البته خودزنی‌ها بی تاثیر نبوده است و همه می‌دانند هر کدام از فرزندان این دیار به منصبی رسید از همان روز اول تخریب‌ها اغاز می‌شود به گونه‌ای که با داشتن یک درصد جمعیت و مساحت کشور در زمینه پرونده‌های وارده به سازمان بازرسی جزو اولین‌ها هستیم.

بگذریم از خودزنی‌ها زیرا این بحث بیش از فقر و محرومیت، برای دلسوزان واقعی استان زجر اور است و باید سعی کرد تقویت همدیگر را اولویت دانسته تا بلکه قطار توسعه را به حرکت درآوریم و هر چه سریعتر خود را به قافله توسعه برسانیم.

باید حمایت از خداداد غریب‌پورها را برای خود اولویت بدانیم، زیرا بدون انسان‌‌های توسعه یافته‌ای همچون غریب پورها اسب سرکش توسعه هرگز به مقصد نمی‌رسد و ای کاش ۱۰‌ها «خداداد» داشتیم.

انتهای پیام/