رابطه تخریب قالیباف با احتمال معاون اولی او

به گزارش مهردنا ، در چند روز گذشته هجمه وسیعی از تخریب به سوی محمد باقر قالیباف شهردار اسبق تهران گسیل گشت که البته پر واضح بود که نسبت به دفعات گذشته بسیار پردامنه تر برنامه ریزی شده بود.

اینکه پس از مدت طولانی از تحویل شهرداری و در زمانی که قالیباف هیچ سمت اجرایی ندارد چرا اینچنین، به سراغش می روند، سوالی جدی است که کندوکاو در جواب آن سناریویی محتمل را تبیین می کند

در نگاه اول این احتمالات در تخریب جدید قالیباف قابل بررسی است؛

1. احتمال پست گرفتن قالیباف در نهاد های زیر مجموعه رهبری
2. پوشش ناکارآمدی اصلاح طلبان در دولت و بخصوص شهرداری
3. جدی شدن حضور قالیباف در دولت بخصوص به عنوان معاون اول

هر وقت احتمال یا خبری حتی غیر موثق در مورد پست گرفتن قالیباف در یکی از مسئولیت های انتصابیِ نهاد های  زیر مجموعه رهبری مثل بنیاد مستضعفان، ستاد اجرایی یا . . . منتشر می شود که البته اینبار همان بنیاد مستضعفان با توجه به اقدامات جهادی قالیباف در قالب بعضی از موسسات خیریه دور از انتظار نمی نماید، دور جدیدی از تخریب آغاز می شود. البته قالیباف به خوبی بر این نکته واقف است قبول مسئولیت او در بنیاد با موافقت خودش است ولی خروج از آن خیر و احتمالا می بایست در بلند مدت طرح ادغام بنیاد با بعضی دیگر از مراکز همسو را در بازه ده ساله اجرا کند.

پوشش ناکارآمدی دولت و بخصوص شهرداری در قیاس با دوره مدیریت اجرایی قالیباف در شهرداری، با توجه به مشکلات این روزهای شهرداری تهران و انتقال دلایل ناکارآمدی به شهردار اسبق -همانند تاکتیک انتخاباتی روحانی که مشکلات را بعد از چهار سال به گردن احمدی نژاد می انداخت-  دور از ذهن نیست و رفع نگرانی از برجسته شدن یک دوره موفق مدیریت جریان اصولگرا با نگاه به آینده که در این باب سخن بسیار می توان گفت.

با توجه به شرایط روز کشور و اتفاقاتی که در دولت در جریان است جدی شدن اخذ سمت توسط قالیباف در دولت روحانی یکی از دلایل و البته مهم ترین دلیل تخریب قالیباف با ضریب بالا ارزیابی می شود.

در حال حاضر بدنه اصلی دولت بخصوص بسیاری از وزرا هیچ امیدی به موفقیت و سربلندی دولت در پایان دوره دوم آن ندارند، خبر ها از دولت مبنی بر استعفاهای شفاهی و کتبی حاکی از نارضایتی بسیاری از وزرا و معاونان رئیس جمهور دارد، گیجی حامیان دولت اعم از اصلاح طلبان، کارگزاران و اعتدال و توسعه ای ها حکایت از نگرانی جدی از ثبات و استمرار این دولت بخصوص در زمان خاص مقارن با تشدید تحریمها دارد.

آیا روحانی می خواهد شکست بخورد و آیا می تواند دولتش را در میانه این بحران بزرگ بدون ژنرال های فراری از دولت به مقصد برساند؟ در شرایطی که ناامیدی مردم به این دولت و استعفا یا سقوط آن یعنی پایان امیدواریِ بسیاری از کسانی که به روحانی رای داده اند طبیعتا خواست دلسوزان و بزرگان نظام هم دولت ناتمام روحانی نیست.

و البته اگر شخصیتی اصولگرا بتواند مکمل دولتی شود که از ابتدا عاریتی بسته شده، رهیافت خوبی برای نظام و روحانی است که این راه پر سنگلاخ را بپیمایند. برای حامیان مردّد دولت هم چه از این بهتر که هزینه های شکست روحانی را نپذیرند و کارت های انتخاباتی خود را برای آینده نسوزانند، می ماند پدر خوانده های اصولگرا که آنها هم خوب می دانند که اگر قالیباف برگزار کننده انتخابات بعدی ریاست جمهوری باشد دیگر مجبور به انجام بعضی توافقات انتخابات ۹۶ نخواهند بود.