“کلگ گوشتی” و “شله ماشکی” کهگیلویه و بویراحمد ثبت ملی شد

ما تو را کم داشتیم آن سالهای دور

ثریا سعیدی

چه طنز مضحکی است که بزرگترین شورای تصمیم گیر در حوزه اشتغال در کهگیلویه و بویراحمد برگزار شود و مدیرکل با ادعای بهزیستی که اشتغال در میان مددجویان سازمان متبوعش اگر صفر نباشد، چیزی نزدیک به این رقم است، معلوم نبوده که در کدام گوشه و کناری در خواب بوده است که به جای حضور، نماینده ای آن هم در سطح یک کارشناس می فرستد تا سازمانش از نقش آفرینی در حوزه اشتغال محرومان هم محروم باشد.

درست شبیه ماجرای اعتبارات پژوهشی که کمی قبل تر باز استاندار افشایش کرد، دست در کیسه خلیفه کرده بودند و اعتبارات را بین کارمندان خودشان تقسیم و توزیع کردند که مثلا کار پژوهشی انجام داده اند تا نتیجه کارشان چند تکه کاغذ باشد آن هم دستنویس و عده ای از منافع معلولان و جامعه تحت پوشش سازمان بهزیستی متنفع شوند و معلولان همچنان یا در خیابان ساز بزنند و پول دربیاورند یا نقاشی بکشند تا شاید خیری از کار هنری شان خوشش بیاید و یکجا همه را بخرد و آقای مدیرکل به صندلی چرمش تکیه بزند، اعتبارات پژوهشی را بین کارمندان تقسیم کند و یا در شورای اشتغال نرود تا خدای ناکرده عملکردی مثبت از خودش برجای نگذارد!

کاری به استخدام های طایفه ای در بهزیستی، حاشیه ها، کودکان کار، صدای بلند گله و شکایت معلولان و ده ها و مساله و مشکل پیرامون سازمان بهزیستی نداریم که الحق و علی الانصاف مسئولان بهزیستی استان در چند سال اخیر فعل نمی توانیم را به خوبی صرف کردند، کارمان با همین شورای اشتغال است، همان جا که احمدی نماینده بهزیستی را اخراج کرد، دمت گرم آقای استاندار و دستت خوش، مگر از اشتغال مهمتر هم داریم که رئیس بهزیستی استان افتخار حضور در جلسه آن را به خودش نمی دهد.

آقای استاندار، این استان تو را کم داشت، چند سال پیش، زمانی که مدیران اجرایی از جیب نمایندگان مجلس بیرون می آمدند و بومی بودن، سرپوشی شده بود بر فعالیت ضعیف همه شان. دمت گرم آقای استاندار ما تو را کم داشتیم، چند سال پیش وقتی که فریاد می زدیم تمام هم وغم مدیران شده است استخدام های طایفه ای و نتیجه اش، خود استاندار و معاونانش هم سرگرم استخدام کردن اقوامشان در ادارات دولتی بودند و تهش شد همین مدیران عتیقه که فکر می کنند شرایط هنوز تغییر نکرده است و راحت می توانند به مسائل و جلسات مهم استان دهن کجی کنند.