حسادت و سیاست

مهر دنا/ شجاعت بهره مند دانش آموخته علوم سیاسی نوشت: برخی از پژوهشگران سیاسی سیاست را دانش قدرت و کسب و حفظ ان دانسته اند بطوری که طبق این نظریه دست یابی به قدرت در سطوح کلان و خرد صحنه ی رقابت و قریب به اکثر همراه حسدورزی بازیگران سیاسی نسبت به توانمندیهای همدیگر خواهد شد و بیشتر حسادت درون گروهی و ردیف های سیاسی هم سنخ صورت میگیرد تا اینکه مصارف و انگیزه برای جناح های خارج از مشی سیاسی داشته باشد منتها در این بین قاعد حاسد نقطه مقابل مجاهد محسود در فلسفه سیاسی است.

نکته‌ای که حائز اهمیت است فرد حاسد تحت تاثیر احساسات و هیجان های درونی مبنی بر خودخواهی و خودستایی  قرار میگیرد و برای ابراز افکار منفی خود از ابزار و ادبیات ژورنالیست ها استفاده می کند بدلیلی که ژورنالیست ها معمولا مجری رکن چهارم دمکراسی منطبق بر حقوق سیاسی و شهروندی بعنوان رسانه های تاثیر گذار مشهور هستند.

فرد حاسد با خصوصیات و افکار منفی خود را بهترین اسباب پیکار با مجاهد محسودی که شایسته و بایسته سیاسی است میداند که اگر این رفتار منفی موضوعیت و قطعیت پیدا کند و فرد حاسد شکل فرد گرایی افراطی بخود گیرد و کنترل تاکتیکی توسط راهبران سیاسی صورت نگیرد در نهایت یک انارشیسم حداقلی در جهت استعداد تجزیه و اسیب پذیری سیاسی درون گروهی به وجود خواهد اورد.

ضمن اینکه هیچ گروه سیاسی از این قاعده تا به امروز مستثنی نبوده و همواره جریان های سیاسی با عوامل خودسر دست و پنجه نرم کرده اند و  با مدیریت رفتار سیاسی درون گروهی از این واقعیت عبور شده است.

علی ایحال به تکنیک ها و تاکتیک های کنترل فرد حاسد در سیاست میپردازیم:

*اول: کنش گران صحنه ی سیاسی با توجه به عنصر زمان و مکان و همچنین  روایت سیاسی شکل گرفته در مقیاس ملی نسبت به واکنش گران میبایست انعطاف سیاسی داشته باشند گاهی هم باید مسالمت امیز در قالب دیپلماسی سنتی در مقیاس محلی (گروههای نفوذ) برخورد شود*.

*دوم:  رعایت اخلاق در فرهنگ سیاسی و ارتباطات سیاسی لازم و ملزوم هستند نمیشود منشور کاری در فرهنگ سیاسی یک گروه در تئوری اخلاقی باشد اما در عمل در ارتباطات سیاسی غیر اخلاقی رفتار شود به تبع این قاعده اگر مجاهد محسود اخلاق را حفظ کند بی اخلاقی فرد حاسد هویدا میشود و فی نفسه قاعد حاسد با از دست دادن محبوبیت خود در چرخه ی سیاسی حذف خواهد شد* .

*سوم : افرادی که مدام در حاشیه هستند با وجود اینکه متعهد هستند اما متخصص نیستند ولی در شطرنج سیاست و در موارد و سطوح اسان سیاسی توانمندی دارند اینها باید به سلسله مراتب عملکرد تشویق و مورد ملاطفت سیاسی قرار گیرند و با مفاهیم منطقی توسط خرد جمعی توصیه شوند مبنی بر تقویت تصمیمات بر پایه عقلانیت و پرهیز از گفتار و رفتار احساسی که مسبب از بین رفتن منافع عقلانی و انزوای سیاسی شخص در قدرت سیاسی میشود.

انتهای پیام/