«فرشتگان بی بال»؛ به بهانه سپاسگزاری از پرستارانِ همیشه بیدار

مهر دنا/ محمود پیروزه نوشت: در این ایّام ناخوش _ که بلایی ناگهانی در سراسرِ کره خاکی، سر برآورد و دلِ آدمیان را بازیچه ی خود ساخت_ بقولِ سعدی شیرین سخن” تامّلِ ایّامِ گذشته می کردم و سنگِ سراچه دل را به الماسِ آبِ دیده می سُفتم” با خود اندیشیدم که اگر جنگ آغاز شود، از یک طرف دفاع می‌کنیم و از جهاتِ دیگر آسوده، اگر سیل و زلزله آید، فرصت کمک رسانی مهیاست.

ولی در روزگاری که نامهربانی؛ تبرِ مهیبِ بی عاطفه گی بر ریشه محبت نواخته و نقشِ حسرتِ جانفشانیِ رزمنده‌ای را بر دلِ ما ساخته که تنها ماسکِ محافظِ جانِ خویش را به دوستش هدیه می داد، و در گیر وُ دارِ بی کسیِ قرنی، که قطارِ بی رحم مدرنیته آن ؛ روح و روانِ انسانِ ها را می‌خراشد، دریغا ؛ که امثالِ پترُس و دهقانِ فداکاری در میانِ ما نیست!

یعقوب وار، یوسفِ شفابخشی را آرزو کردم و بغضِ خویش را فرو خوردم و ترجیع بندِ دق‌هایِ رنگارنگ دلم را فریاد زدم، “آی آدمها /که بر ساحل نشسته، شاد و خندانید/ یک نفر در آب/ دارد می سپارد جان!” در این روزهای پر التهاب و سراسر اضطراب، یادِ فرشتگانی افتادم که در هجومِ تاتار گونه این ویروسِ نحس، عشق را در دل سُفته ، دست از جان شسته، و برجسمِ خویش مرثیه گفته اند!

شنیدم که عده‌ای عافیت طلبِ بی درد، با دلی سرد ، گفته اند: که  اینان به امید پاداش، در صحنه اند!!

آری! پاداش؛ آنچه خدای مهربان عطا کُنَد نه پاداشی که دنیایِ دون وفا کند، خداوند در آیات نورانی قرآن، برخی از وظایف و ماموریت‌های فرشتگان خویش را مقرر کرده‌اند، از جمله آیه شریفه ۶۱ سوره انعام( فرشتگان نگهبان انسان در حوادث اند) و دل انگیز تر، در آیه ی شریفه ۱۷ از سوره مریم ، که فرشتگان به صورت انسان در می‌آیند! و تعدادی دیگر از آیات روحبخش قرآن.

پس بی راهه نرفته ایم اگر اینان را فرشتگانی زمینی و بی بال بنامیم که در نجات جان انسان‌ها ، در وسط معرکه و در خطِ مقدّم جبهه سلامت، به ” ایثارگری” مشغول‌اند.

اما؛ عزیزتر از جان چیست؟؟  شیرین تر از خان و مان چیست؟ آیا متاعِ گران‌بهای ” جان” را در ترازویِ مادیّات برابر می نهند؟!

باید بر دستان پزشکان و پرستاران و کادر درمان و سلامت، بوسه مهر نواخت و برای این فرشتگان سفید پوش؛  کُنجی از دل هایمان را برای همیشه خالی کرد!

در این ساعات پایانی سال ، با آرزوی روزهایی خوش برای تمام مردم کره زمین و ملت سرفراز ایران در سال جدید( ۱۳۹۹) بر دستانِ شفابخشِ ” سفیران سلامت” بوسه میزنم و این نیک اندیشانِ با اراده را به استقامت در راهِ خویش تشویق می‌کنم، امید آنکه هماره شاداب باشند و شاهینِ خوشبختی، بر بامِ دلهایشان سایه اندازد.

انتهای پیام/